یک گل سرخ بری امیلی p2
سلام وایییی فکر نمیکردم ۴ تا لایک داشته باشه دارم از ذوق بال در میارم
خب حالا دیگه منتظر نمیزارمتون آهان خب ببخشید بابت اینکه یه چند وقت نبودم امتحانات شروع شده مامانم گفته اگه تیزهوشان نرم و قبول نشم گوشی بی گوشی 😐 حالا دیگه مجبورم بخونم حالا برو ادامه اوشکولاتم
خانه میس امیلی بود که فرتوتی و وارفتگی و عشوه گری و پا برجا ی خود را در میان واگونهای پنبه و تلمبه ها نفتی افراشته بود _ وصله ناجوریی بود قاتی وصله های ناجور دیگر.
و اکنون میس امیلی رفته بود به مردگان مهم و با ثباتی بپیوندد که در گورستانی که مست بوی صندل است میان گور های سرشناس و گمنام سربازان ایالت متحده و متفقین که در جنگ جفرسن به خاک افتادند آرمیدهاند
خب دیگه تموم شد برید خونتون 😂😂 شوخی کردم بازم هست
میس امیلی برای زندگی در شهر به صورت یک عادت دیرینه ، یه وظیفه، یک توجه، یا یک نوع اجبار موروثی در آمده بود ؛ و این از سال ۱۸۸۴، از روزی شروع میشد که کلنل سارتو ریس شهردار _ همان کسی که غدقن کرده بود هیچ زن سیاهی نباید بدون روپوش به خیابان بیاید _ میس امیلی را از تاریخ فوت پدرش برای همیشه از پرداخت مالیات معاف کرده بود ( معاف : محروم) نه. اینکه میس امیلی صدقه بپزیرد ، بلکه کلنل سار تور ریس داستان شاخ و برگ داری از خود در آورده بود ، به این معنی که پدر میس امیلی ولی از شهر طلبکار بوده و و شهر از لحاظ سرفه اش ترجیح میداد که قرضش را به
از روی خود کتابه 😐
خب دیگه واسه بعدی ۳ تا لایک موخوام اگر همانند بدید دوتا دونه نه به جایی بر میخوره نه چیزی تازه زود تر هم میدم خب دیگه خدانگهدار